Drodzy wierni,
Ewangelia dzisiaj mowi nam o uzdrowieniu dziesięciu trędowatych. Widzimy Naszego Pana idącego wzdłuż granic między Galileą i Judą – to znaczy, chodząc granicami między niebem i ziemią. Pan Jezus jest Bogiem i człowiekiem i w ten sposób jest on w połowie drogi, czyli między dwoma. Być może wiecie, że kiedy docieracie do rzeki, to jest problem – trudne jest, by dostać się na drugą stronę. Płynąć jest bardzo niebezpiecznie i często niemożliwe. Potrzebujecie żeby most dostał do drugiej strony. Tak też, dostać się do nieba jest niemożliwe dla nas przez siebie. My jesteśmy tylko ludźmi. Potrzebujemy, by most sięgał drugej strony - i ten pomost, zwany "pontif" w łacinie, to jest Nasz Pan Jezus Chrystus. On jest arcykapłanem naszych dusz, jako że leży między dobrym Bogiem i nami, ponieważ, On jest zarówno Bogiem i człowiekiem.
Nasz Pan jest na drodze do Jeruzalem - to znaczy, na swojej drodze do świątyni, by uczynić to co jego ojciec chce. I w ten sposób On dochodzi do wsi, to znaczy do naszej biednej ludzkej natury i tam dziesięciu trędowatych przychodzi zobaczyć go. W Ewangelii Pan Jezus wykonuje wiele cudów i każda choroba, którą on leczy odpowieda duchowej chorobej. Trąd jest najgorszą z chorób, ponieważ on niszczy ludzkie ciało. Trąd w ten sposób odpowiada śmiertelnemu grzechowi, najgorszej z duchowych chorób. Dziesięciu trędowatych przychodzi do Pana Jezusa aby zostać wyleczonym - to symbolizuje śmiertelne grzechy, popełnione przeciw dziesięciu przykazaniom.
Zauważ, że dziesięciu trędowatych wierzy w władzę Pana Jezusa mogocą ich uzdrowić. Nasz Pan mógłby sam dokonać cudu natychmiast. Ale Pan Jezus nie robi tak, ponieważ, On chce nauczyć nas też lekcji. On mówi do trędowatych: "Pójdzcie, pokażcie się kapłanom". I przeczytaliśmy w Evangeli, że trędowaci zostali wyleczeni po pójściu ku kapłanom. To lekcja dla nas. Kapłan jest instrumentem przebaczenia naszych grzechów przez Jezusa. To kapłan otrzymał władzę, by wybaczyć grzechy. Nasze grzechy są najgorszą z naszych duchowych chorób, chorobą, która kończy się w wiecznej śmierci, w wiecznym ogniu piekła. Ale przez spowiedź kapłan ma władzę, by wyleczyć tę chorobę.
Zauważ że Pan Jezus mówi "pokażcie się duchownym". To znaczy, że musimy pokazać nasze sumienie kapłanowi - musimy stwierdzić co zrobiliśmy. Musimy stwierdzić, że zasłużyliśmy na karę. Nasze przyznanie się do winy powinno być proste i bezpośrednie. Idziemy do kapłana nie powiedzieć jak dobrzy byliśmy, ale raczej pokazać mu naszą biedę.
Sakrament pokuty wymaga specjalnie dwóch cnót, które widzimy u Samarytan, którzy wracają, by podziękować Panu Jezusowi. Pierwsza jest cnotą pokory - która jest ukazana przez fakt, że on prosi, by zostać wyleczonym. On nie myśli, że jest kimś ważnym. On ma pragnienie, by zostać uzdrowionym i to pragnienie, by zostać uzdrowiony nie może zaistnieć, jeśli myślałby, że jest samowystarczalny. Druga cnota, którą on wykazuje jest cnotą wdzięczności. On dziękuje Panu Jezusowi za uzdrowienie. Wielu ludzi pozostaje w stanie grzechu po prostu, ponieważ oni są zbyt dumni, by rozpoznać ich błędy, albo nie chcą dziękować Panu Jezusowi za jego dar.
Tak, moi drodzy wierni, podziękujcie dobremu Bogu specjalnie dzisiaj za dar kapłaństwa. Nasz Pan chce czynić cuda wśród nas przez ręce kapłana. Musisz modlić się za świętych duchownych, żeby Pan Jezus dał nam wielu świętych księży po to, by wyleczyć nas z naszych chorób, po to by uratować nasze dusze i przyprowadzić nas do nieba do wiecznej radości.
Pomódlcie się specjalnie wtedy, do Naszej Pani, matki kapłanów. To ona dała świętą ludzkość Panu Jezusowi, suwerennemu wysokiemu kapłanowi. Jak dobra matka ona chce najlepej dla jej dzieci, ale ona też czeka, aż poprosimy. Prośmy ją więc o wielu świętych kapłanów, żeby moglibyśmy być szczęśliwi z nią przez całą wieczność. Amen
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz